การประเมินปริมาณคาร์บอนในพื้นที่ป่าด้วยดัชนีเชิงโครงสร้างของพืชพรรณจากเครื่องสแกนไลดาร์: ดัชนีพื้นที่พืชพรรณและดัชนีพื้นที่ใบ
Suwannarat W., S. Suwanprasert, T. Pothong, S. Kullasoot , P. Sapewisut, R. Kasithikasikham, C. Phalaraksh, W. Khokthong and N. Sareeinet, 2024. Forest carbon estimation using two vegetation structural indices derived from terrestrial laser scanner: vegetation area index and leaf area index, Chiang Mai Journal of Science, 51(6): e2024101. DOI 10.12982/CMJS.2024.101.
การประเมินปริมาณคาร์บอนเหนือพื้นดินของพื้นที่ป่าสามารถทำได้จากการคำนวณเชิงสมการด้วยวิธีสำรวจแบบดั้งเดิม ซึ่งในปัจจุบันเครื่องสแกนวัตถุสามมิติด้วยแสงเลเซอร์ (Light detection and ranging) หรือไลดาร์ภาคพื้นดิน ถูกนำมาใช้เพื่อตรวจวัดข้อมูลเชิงโครงสร้างในการประเมินพื้นที่ป่าโดยเก็บข้อมูลในรูปแบบข้อมูลโครงสร้างแบบจุดสามมิติ หรือพอยต์คลาวด์ (Point cloud) และสามารถลดการรบกวนพื้นที่ป่าระหว่างการสำรวจ การศึกษานี้จึงนำข้อมูลพอยต์คลาวด์ที่ได้จากไลดาร์มาใช้คำนวณดัชนีพื้นที่พืชพรรณ (Vegetation area index) หรือ VAI และดัชนีพื้นที่ใบ (Leaf area index) หรือ LAI เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ที่จะใช้ดัชนีดังกล่าวในการคาดคะเนปริมาณคาร์บอนเหนือพื้นดินเพิ่มเติมจากการประเมินแบบดั้งเดิม ผลจากการศึกษาเปรียบเทียบในพื้นที่ 5 แปลงแสดงให้เห็นว่า VAI สามารถใช้เพื่อคาดคะเนปริมาณคาร์บอนเหนือพื้นดินได้ดีกว่าด้วยค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ (R 2 = 0.66) เมื่อเทียบกับ LAI (R 2 = 0.51) อย่างไรก็ตามผลลัทธ์ที่ได้ยังคงไม่มีความสำคัญทางสถิติ (P > 0.05) อีกทั้งการศึกษานี้ยังเสนอถึงการศึกษาในพื้นที่และปริมาณตัวอย่างที่ควรมีมากขึ้น หรือศึกษาแยกย่อยเป็นรายต้น จึงจะทำให้ข้อมูลมีความน่าเชื่อถือทางสถิติและสามารถนำไปใช้ประเมินปริมาณคาร์บอนเหนือพื้นดินในประเภทหรือสภาพป่าต่าง ๆ ได้อย่างแม่นยำมากขึ้น