พืชพันธุ์ในพื้นที่ชุ่มน้ำสี่พันดอน

พื้นที่ชุ่มน้ำสี่พันดอนมีลักษณะเป็นช่องทางที่ซับซ้อนของแก่งและน้ำตกที่มีสันทรายและเกาะจำนวนมากซึ่งหลายแห่งจมอยู่ใต้น้ำในช่วงฤดูฝน (พฤษภาคม - ตุลาคม) (ในที่นี้ Daconto) จุดสูงสุดคือภู (ภูเขา) หลวงพ่อโขง ซึ่งสูง 239 เมตรบนเกาะโขงทางตอนเหนือของพื้นที่ศึกษาและมีเนินเขาสูง 150 ม. ที่ปลายด้านใต้ของเกาะคอนทางตอนใต้ของพื้นที่วิจัย ระดับความสูงต่ำมีตั้งแต่ 75 ซม. บนที่ราบเกาะโขงถึง 60 ม. ทางตอนใต้ของพื้นที่ พื้นที่นี้ได้มีการตั้งถิ่นฐานมาเป็นเวลานานและมีหลักฐานของอารยธรรมโบราณบนเกาะคอนซึ่งพบซากวัดในพุทธศาสนาอยู่บนยอดเขาทางตอนใต้ของเกาะ โดยวัดนี้ต้องมีอายุหลายร้อยปีและชี้ว่ามีเมืองที่มีความคงทนและอยู่ในพื้นที่เพื่อรองรับวัด ในการแสวงหาผลประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่นั้นมีจำนวนมาก โดยนักล่าอาณานิคมชาวฝรั่งเศสในช่วงหลังศตวรรษที่แล้วจนถึงปี พ.ศ. 2484 เมื่อญี่ปุ่นเข้ายึดครองในปี พ.ศ. 2488 ผลกระทบของการตั้งถิ่นฐานและประวัติศาสตร์อันยาวนานของการแสวงหาผลประโยชน์ในภูมิภาคส่งผลให้สภาพป่าเสื่อมโทรมในปัจจุบัน

บทนี้สรุปผลการสำรวจของผู้เขียนในช่วงเวลาต่อไปนี้: ตุลาคม 2540- ปลายฤดูฝนระดับน้ำในแม่น้ำโขงสูง ปลายเดือนมกราคม - ต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2541 - ฤดูแล้งระดับแม่น้ำลดลง ปลายเดือนเมษายน - ต้นเดือนพฤษภาคม 2541 ช่วงเวลาที่แห้งแล้งและร้อนที่สุดของปีระดับแม่น้ำต่ำสุด และกลางเดือนกันยายน 2541 ซึ่งเป็นช่วงสูงสุดของฤดูฝน (Maxwell, 1999) การสำรวจช่วยนี้ช่วยให้สามารถรวบรวมตัวอย่างพืชส่งไปหอพรรณไม้มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เพื่อระบุตัวตน ในขณะที่ข้อมูลซ้ำยังถูกเก็บไว้ที่แผนกชีววิทยามหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว (เวียงจันทน์) พบ 731 ชนิด (134 วงศ์)