ปัจจัยที่มีผลต่อการงอกของเมล็ดพันธุ์ไม้จากป่าเขตร้อนทางภาคเหนือของประเทศไทย

Kate Hardwick ได้ทำการวิจัยเมล็ดพันธุ์ไม้ป่าครั้งแรกในกลุ่มของเราเมื่อปี 2535 ในเรือนเพาะชำภาควิชาชีววิทยาของมช. ในขณะที่ kate เป็นอาสาสมัครของมูลนิธิธรรมนาถ kate เป็นคนแรกที่รู้ว่าเวลาในการแพร่กระจายของเมล็ดพันธุ์และการพักตัวมีความสัมพันธ์กัน ปูทางไปสู่โครงการวิจัยเกี่ยวกับสถานเพาะเลี้ยงของ FORRU-CMU ซึ่งเริ่มต้นขึ้นในสองสามปีต่อมาเมื่อก่อตั้งหน่วยงาน โครงการนี้สนับสนุนให้ kate เรียนปริญญาเอกด้านการฟื้นฟูป่าที่มช. และมหาวิทยาลัยบางอ้อ และ kate ยังคงทำงานเกี่ยวกับเมล็ดพันธุ์ต้นไม้ที่ Kew's Millennium Seed Bank ในสหราชอาณาจักร

บทคัดย่อ: เมล็ดพันธุ์ของต้นไม้ 101 ชนิดและพันธุ์เถาวัลย์เมืองร้อนได้ถูกเพาะชำ ซึ่งมี 78 ชนิดที่งอก มี 28 ชนิดที่การงอกน้อยกว่า 50 % การพักตัวนานถึง 37 สัปดาห์นั้นเป็นเรื่องปกติและพบได้บ่อยในป่าไม้ตามฤดูกาลของประเทศไทยมากกว่าป่าดิบชื้นของมาเลเซีย การพักตัวอาจเชื่อมโยงกับฤดูกาลของการแพร่กระจายของเมล็ดพันธุ์ซึ่งมีแนวโน้มที่จะนานขึ้นสำหรับชนิดที่กระจายพันธุ์ในช่วงปลายฤดูฝนและในช่วงฤดูหนาวและจะสั้นกว่าสำหรับพันธุ์ที่กระจายในช่วงฤดูร้อนและต้นฤดูฝน โดยลักษณะแบบนี้ไม่ได้เกิดกับเมล็ดทุกชนิด

มีการทดสอบผลของความแก่ในระยะต่างๆและการดูแลก่อนการเพาะชำหลายชนิด รวมถึงการทำความสะอาด การทำให้เป็นแผลเป็น การให้ความร้อนด้วยไฟและการเก็บรักษาจนถึงสิ้นฤดูแล้ง 3 สายพันธุ์ทดสอบด้วยการเอาส่วนเนื้อที่นิ่มคล้ายเนื้อเยื่อออก ซึ่งมีความแตกต่างกันในการตอบสนองต่อการงอก แต่สำหรับอีก 3 ชนิดที่เมล็ดเคลือบเยื่อหุ้มเมล็ด การเอาเยื่อหุ้มออกนั้นไม่ได้เพิ่มการงอก เมล็ดพันธุ์ทั้งสามชนิดที่ปลูกงอกได้ไม่ดีและอาจยังไม่สมบูรณ์ จาก 2 งสายพันธุ์ที่มีเมล็ดที่มีปีก การงอกนั้นไม่ได้ดีขึ้นด้วยการนำปีกออก ในสายพันธุ์ที่ทำให้เป็นแผลเป็น 3 ชนิดตอบสนองในเชิงลบ 3 ชนิดในเชิงบวกและ 19 ชนิดไม่มีการตอบสนอง โดยสนับสนุนให้ทำการวิจัยเพิ่มเติมโดยใช้วิธีการทำให้เป็นแผลเป็นในเชิงปริมาณให้มากขึ้น สายพันธุ์ที่ได้รับความร้อนจากไฟอัตราการงอกของทุกชนิดลดลงเป็นศูนย์หรือลดลงมากเมื่อเทียบกับตัวควบคุม มีเพียง 2 ใน 13 สายพันธุ์เท่านั้นที่ผ่านการทดสอบว่างอกได้ดีขึ้นหลังจากเก็บไว้ในที่แห้งจนถึงสิ้นสุดฤดูแล้ง ความแก่เป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่ออัตราการงอก แต่ต้องพิจารณาแยกกันสำหรับแต่ละสายพันธุ์

สรุปได้ว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมรวมถึงการศึกษาการงอกในป่าเพื่อปรับปรุงอัตราการงอกโดยรวมและทำความเข้าใจกลไกการพักตัวที่ป้องกันการงอก